माहित..

नुसतं नसून असण्यासारखं आहे..

जथ्थे नुसते कारे कारे फुललेले..

व्यथा जिथे तिथे कातळात नुसती कोरलेली...

तिढा कायमचा नुसता मांडलेला..

सलोख्यास क्लेश भासते नुसते गूढ...

गूढ मांडणी नुसती सजलेली.. 

आणि 

नुसतं.. भरून येतं..

पुरे.. ते.. जे माहित करून घेतलेलं..