खुलवणारी....

खुलवणारी रात्र होती पण ती खुललेली नव्हती.
तिचा नाट्यमय राग दूर कुठे निघून गेला होता.
उदास तिच्या नजरेत भारलेला भूतकाळ व्यापला होता.
मागमूस नसलेला चिरकाळ छळत राहिला होताच पण प्राणाहून प्रिय तो आज छळ मांडणारा झालाय हे नकोसेच होतंय तिला....

तलमी झंकाराने मोहरणारा तिचा तो आज अतृप्त अतृप्त वागत होता. नाद सभोवताल छेदत तिला कवळून घेत होता. टोचणारे भस्म लावल्यासारखे ती तळमळून उठत राही आज......

तिच्या मागच्या जन्मी माणसाने रिक्त जगी भावनांची उजळणी झाली होती. ती रिक्तता या जन्मी मोकळी करण्यास मनोमन थिरकणारी तिची माणसी चर्या आज उद्वेगाने उजळून उठत राहतेय.....
चाप भाकितांचा रुतणार कि नाही प्रत्यक्षी...