फुलपाखरू

घेरणारे वादळ .........
त्याला छेदणारे पावसाचे थेंब
आणि मी भांबावलेल्या आठवांनी तुझ्याशिवाय..
तसं....; फुलपाखरू मला येऊन समजावते दु:ख तुला कशाचे
मी अबोल मातीकडे पाहतोय.. भिरकावून घेतोय कोणाकडून..
छाती थरथरते माझी फुलपाखराच्या निघण्याने
परका नसलो तर सांगितले असते क्षणभरात मी
उडी घेऊन निजलो होतो त्या पाण्यातच....
फिरून आलो त्यासमच उद्वेगाने..तुला भेटायला परिपूर्ण बुद्धिरूपाने
बस... ते फुलपाखरू शरीर मजला नाही आता..............